Sarawak in Feiten

CONTRAST VAN DE MAAND:
De overgang van Kalimantan (Indonesie) naar Sarawak (Maleisië) is groot. In Maleisië hebben ze overal wel regels voor en in Indonesie verzinnen ze die wel ter plekke. Slechts 300 kilometer verschil, zien we na 2 maanden weer zebrapaden, prullenbakken en worden we niet meer aangesproken op straat. Mensen zijn bescheiden.Gezellige chaos ten opzichte van structuur en orde. Borneo dus.......

BAAS VAN DE MAAND:
Als we in Kuching, de hoofdstad van Sarawak aankomen, verwachten we leven en reuring. Niets van dat is waar, het is tenslotte Chinees Nieuwjaar en de stad is voor 5 dagen uitgestorven. De Chinees (die 60% van de bevolking uitmaakt) is hier duidelijk de baas!

SPREUK VAN DE MAAND:
Zullen ze hier “wireless” hebben? Ze zijn in Maleisië toch heel ver met de technologie......

TIJDVERDRIJF VAN DE MAAND:
Ken je die reclame nog van die garnalenpellers? Wij weten nu hoe dat voelt; heel frustrerend om die krengen van reuzeformaat uit het net te krijgen. Gelukkig hielp het hele dorp van Sematan en was de beloning 1 kilo. Uiteraard wel voor moeten betalen, het blijft tenslotte Maleisië..... ach we klagen niet voor 5 euro. De volgende dag gestoomde garnalen voor het ontbijt bij de plaatselijke Chinees (die wel open is) en ’s avonds gewokt met noodles door de plaatselijke travestiet. Wat een leven in de brouwerij.

ETEN VAN DE MAAND:
Een Chinees op Maleisische bodem weet wel hoe hij z’n vis moet klaarmaken. Op Thaise wijze, heerlijk met lemongrass. Lang leve de multi-culturele samenleving.

VERVOERMIDDEL VAN DE MAAND:
Zelf je bagage wegen op een oude veilingsweegschaal, zelf labelen, zelf je boardingpass schrijven en vervolgens ook nog je bagage zelf in het 9-persoons propellorvliegtuigje leggen in Belaga. De beloning is echter groot en de tocht werkelijk onvergetelijk. Een spectaculair uitzicht over de jungle. Lang leve Air Asia! Helaas heeft het land duidelijk te leiden onder de drangnaareennieuwetuinsetmaardanwelvanhardhoutsyndroom van het westen. Overal zie je lege bossen en merk je dat er te veel gekapt is. Gelukkig heeft de overheid dat een halt toegeroepen en gaat het nu gecontroleerd. Dat hele stammen verplaatst moeten worden in verband met overstromingen, hebben we het maar niet over.

MISLUKKING VAN DE MAAND:
Vincent komt er al snel achter dat jagen in de nacht niet veel meer voorstelt als de lokale jachtgenoten dronken uit de bosjes vissen. We zouden toch gaan wild schieten in plaats van vissen?

‘PLACE TO BE’ VAN DE MAAND:
Wij krijgen weer een stukje bijscholing over stalagnieten en –tieten. Wat? Ja, allemaal scheikundig verantwoorde uitsteeksels van kalk, die al meer dan 100 miljoen jaar oud zijn. De meest bijzondere en diverse grotten die Borneo rijk is. Weer eens een andere plek om “tieten” te spotten.

TOPPER VAN DE MAAND:
Met kop en schouders deze maand Chantalle. Tewijl Vincent ligt bij te komen in bed van een tropenkolder bezoekt Chantalle de inheemse bevolking, met hun opgerekte oren en vele tattoeages, maar wel gekleed in een 501. Zij maakt hun longhouse, waar ze met z’n 120’en wonen onveilig en gokt rustig mee met hun hanengevecht. Daarna ziet zij op karakter, na een zware en gevaarlijke trekking van 11 uur, de “pinnacles” in het Gunung Mulu National Park. Dat noemen wij nou een Toppertje!!!!

LOOSER VAN DE MAAND:
De pinnacles moesten zijn hoogtepunt worden. Na 2 uur al afhaken met hoogteziekte is dan zóóó jammer! Vincent, jij verliest!!!

2 be continued

C&V