EFFE LEKKER VOELE

Ging het in Sabah, waar we tijdens een jungletrek aan de Kinabatang rivier overigens nog olifanten, krokodillen, slangen, neusapen en oerang oetangs gespot hebben om natuur, kunnen we ons in Cambodja helemaal storten op de cultuur. Het “tempelen”, wat al vroeg in de ochtend om 5 uur begint, vanwege de zinderende hitte, doen we deze keer rustiger aan, om niet weer zoals in Burma “Stupa-Mude” te worden. Je leert snel tijdens een jaar reizen, al is het niet het ‘niet-meer-kunnen-nadenken-effect’ ook een bijwerking hiervan. Na een vermoeiende dag laten wij ons weer soepel kneden door blinde masseurs.

Zonsopgang op Angkor Wat is onvergetelijk. Al heb je hem niet voor je alleen en bouw je door de vele toeristen een ongeplande antipathie voor Koreanen en Japanners op. Tering, wat kunnen deze mensen in de weg lopen! Maar op onze bijdehande bekende manier banen wij wel een weg, door de grootste tempel ter wereld en de andere machtige tempels die er omheen liggen. De koningen van het Hindoeistische en Boeddhistische Angkor-rijk hebben flink hun best gedaan. Sommige liggen wat verder weg, en moeten we hobbelend en schuddend over de stoffige wegen bereiken. Zo hobbelig dat Chantalle haar kies ervan uitvalt en als we al het stof uit onze ogen gewreven hebben, zijn we ook nog eens al ons cash-geld verloren. Alles op 1 dag, is dat toeval of niet?
Vincent, onze eigen oerang-oetang, wordt op een plaatstelijk strandje met verbazing aangestaard. Vervolgens waagt de hele familie zich aan het bevoelen van onze teddybeer. Terwijl Papa over Vincent’s borsthaar aait, wijst hij op z’n eigen schaamhaar. Ja, Same Same but Different. Haren zijn hier ongewenst. En wat wij nou ongewenst vinden, is dat hier alles om dollars draait. Zelfs het bedelen gaat in groene briefjes en gebedeld wordt hier genoeg. Emotioneel worden we flink onder druk gezet door de straatkinderen. Nee is duidelijk geen Nee, want hun bedelpimp wacht geduldig op de winst. Daarnaast wordt het land geregeerd door een corrupte overheid (waar niet in Zuidoost Azië?!), en gefinancierd door NGO’s en hulporganisaties. Al is dat wel heel hard nodig om het land op poten krijgen, want de groeven van de oorlogen en met name het Khmer Rouge regime zijn goed zichtbaar. Bij de vele mijnvelden door het hele land lijken de “Killing Fields” nog een vredige plek.

En voor Tastefull Asia is cultuur ook lekker eten. In deze oude Franse kolonie komen we niets te kort. Naast de lokale specialiteiten, zoals rijstenpap in de kleine dorpjes, storten wij ons voor het eerst in 7 maanden op wijn en Franse kaas in de hoofdstad. Het welbekende Franse stokbrood is hier helemaal ingeburgerd in de cultuur. En zodra besmeerd met La Vache Qui Rit, hoor je ons niet klagen. Een recept zal snel volgen......uiteraard van iets ECHTS Cambodjaans. Gelukkig hebben we nog 2 weken te gaan in dit geweldige land en gaan we op zoek naar alle ingredienten.

To be continued,

C&V